до́пуск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́пуск до́пускі
Р. до́пуску до́пускаў
Д. до́пуску до́пускам
В. до́пуск до́пускі
Т. до́пускам до́пускамі
М. до́пуску до́пусках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Права на ўваход, доступ куды-н.

Мець д. у лабараторыю.

Д. да хворага.

2. Гранічна дапушчальнае адхіленне ад патрэбнага памеру пры вырабе чаго-н. (спец.).

|| прым. дапускны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́пуск до́пуск, -ску м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́пуск, -ку м., в разн. знач. до́пуск;

гэ́тыя дэта́лі зро́блены з неабхо́дным ~кам — э́ти дета́ли сде́ланы с необходи́мым до́пуском;

мець д. да хво́рага — име́ть до́пуск к больно́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́пуск, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. дапусціць (у 1 знач.); дазвол на доступ куды‑н., да каго‑, чаго‑н. Допуск да хворага. Допуск да экзаменаў. Допуск да сакрэтных дакументаў.

2. Дапушчальнае тэхнічнымі нормамі адхіленне ад устаноўленага размеру пры вырабе чаго‑н. Зменшыць допускі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́пуск м

1. (дазвол) Éinlass m -es, -lässe; Zútritt m -(e)s, -e;

до́пуск да сакрэ́тных папе́раў Zúgang zu gehéimen Dokuménten;

2. тэх Toleránz f -, -en;

кантро́льны до́пуск Ábnahmetoleranz f;

до́пуск на знос Ábnutzungstoleranz f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапускны́ гл. допуск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zúlass

m -es, -lässe тэх. до́пуск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúlassung

f -, -en

1) до́пуск; прыём (куды-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Toleránz

f

1) - талера́нтнасць

2) -, -en тэх. до́пуск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)