до́нар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дае кроў для пералівання або які-н. орган для перасадкі хворым.

|| прым. до́нарскі, -ая, -ае.

Донарская кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́нар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до́нар до́нары
Р. до́нара до́нараў
Д. до́нару до́нарам
В. до́нара до́нараў
Т. до́нарам до́нарамі
М. до́нару до́нарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́нар м., мед., физ. до́нор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́нар, ‑а, м.

Чалавек, які дае сваю кроў для пералівання хворым. // Чалавек, у якога бярэцца які‑н. орган для перасадкі (трансплантацыі) другому.

[Ад фр. donneur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

донар,

дэфект крышталічнай рашоткі паўправадніка.

т. 6, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

донар,

чалавек, які дае кроў ці тканкі для лячэння хворых.

т. 6, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

до́нар м Blútspender m -s, -; Háutspender m (які аддае скуру); Gewébespender m (які аддае тканкі); Orgánspender m (які аддае орган)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

До́нар ’донар’ (БРС). Рус. до́нор, укр. до́нор. Паводле Шанскага (1, Д, Е, Ж, 169–170), магчыма, запазычанне з англ. мовы на пачатку XX ст. Упершыню зафіксавана ў 1931 г. Параўн. англ. donor ’ахвяравальнік, донар’ (< лац.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

до́нар

(англ. donar, ад лац. donare = дарыць, ахвяраваць)

1) чалавек, у якога бяруць кроў для пералівання ці які-н. орган для перасадкі хвораму (рэцыпіенту 1);

2) фіз. дэфект крышталічнай рашоткі паўправадніка (напр. дамешкавы атам), здольны аддаваць электроны ў зону праводнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

до́нар

(англ. donor, ад лац. donare = дарыць, ахвяраваць)

чалавек, у якога бяруць кроў для пералівання або які-н. орган для перасадкі раненаму, хвораму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)