дове́рие ср. даве́р’е, -р’я ср., даве́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даве́р, -ру м. дове́рие;

злоўжыва́ць ~рам — злоупотребля́ть дове́рием;

во́тум ~ру — во́тум дове́рия;

увайсці́ ў д. — войти́ в дове́рие;

вы́йсці з ~ру — вы́йти из дове́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аказа́ць сов. оказа́ть;

а. даве́р — оказа́ть дове́рие;

а. дапамо́гу — оказа́ть по́мощь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подби́ться

1. (набить ноги) падбі́цца;

ло́шадь подби́лась конь падбі́ўся;

2. (войти в доверие) прост. падла́дзіцца, падлабу́ніцца, падла́шчыцца, падліза́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ока́зывать несов. ака́зваць;

ока́зывать влия́ние рабі́ць уплы́ў;

ока́зывать по́мощь дапамага́ць;

ока́зывать предпочте́ние аддава́ць перава́гу;

ока́зывать дове́рие ака́зваць даве́р’е;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дове́ренность ж.

1. (документ) даве́ранасць, -ці ж.;

2. (доверие) уст. даве́р’е, -р’я ср., даве́р, -ру м.;

3. (доверчивость) уст. даве́рлівасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давяра́ць несов.

1. доверя́ть; вверя́ть; поверя́ть; см. даве́рыць;

2. (иметь доверие к кому-л.) доверя́ть;

ён мне ~ра́е ва ўсім — он мне доверя́ет во всём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбива́ться

1. (набивать ноги) падбіва́цца;

2. (входить в доверие) прост. падла́джвацца, падлабу́ньвацца, падла́шчвацца, падлі́звацца; см. подби́ться;

3. страд. падбіва́цца; падшыва́цца; падгаво́рвацца; см. подбива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясспрэ́чны

1. бесспо́рный, неоспори́мый;

~ная і́сціна — бесспо́рная (неоспори́мая) и́стина;

б. факт — бесспо́рный (неоспори́мый) факт;

2. безусло́вный, несомне́нный, определённый;

~ны даве́р — безусло́вное дове́рие;

б. по́спех — несомне́нный успе́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обману́ть сов. падману́ць, ашука́ць, зве́сці;

обману́ть чьё-л. дове́рие ашука́ць чый-не́будзь даве́р;

обману́ть чьи́-л. наде́жды (ожида́ния) не спра́ўдзіць чыі́х-не́будзь надзе́й (спадзява́нняў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)