доби́ть сов., в разн. знач. дабі́ць, мног. падабіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

добить

Том: 8, старонка: 126.

img/08/08-126_0660_Добить.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

достега́ть​I сов. (добить) дахваста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабі́ць сов.

1. в разн. знач. доби́ть; (раненого, недобитого — ещё) прико́нчить;

д. во́рага — доби́ть врага́;

д. трэ́снутую тале́рку — доби́ть тре́снувшую таре́лку;

д. пара́ненага зве́ра — доби́ть (прико́нчить) ра́неного зве́ря;

2. (окончить вколачивание) доколоти́ть;

д. цвік — доколоти́ть гвоздь;

3. разг. (завершить какую-л. работу) око́нчить, зако́нчить;

◊ д. да ру́чкі — доби́ть до ру́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

добива́ть несов., в разн. знач. дабіва́ць; см. доби́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падабіва́ць сов.

1. (о многих) доби́ть; прико́нчить;

2. (о многом) доколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́нчыць сов.

1. (довести до конца) доко́нчить;

2. (умертвить) доби́ть; (погубить) докона́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датаўчы́ сов.

1. дотоло́чь; (картошку) домя́ть;

2. разг. (разбить до конца) доби́ть, доколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прико́нчить сов., разг.

1. (прекратить, окончить) прыко́нчыць, ко́нчыць, ско́нчыць;

2. (добить) прыко́нчыць, дабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доколоти́ть сов.

1. (добить) прост. дабі́ць, мног. падабіва́ць;

2. (докончить выколачивание) датрэ́сці, разг. дакалаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)