дзя́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дзя́ўкну дзя́ўкнем
2-я ас. дзя́ўкнеш дзя́ўкнеце
3-я ас. дзя́ўкне дзя́ўкнуць
Прошлы час
м. дзя́ўкнуў дзя́ўкнулі
ж. дзя́ўкнула
н. дзя́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. дзя́ўкні дзя́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час дзя́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзя́ўкнуць сов., однокр., разг. тя́вкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Аб сабаках, лісах: адрывіста брахаць.

Лыска дзяўкае на падарожніка.

|| аднакр. дзя́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. дзя́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тявкнуть сов., однокр. га́ўкнуць, дзя́ўкнуць, ця́ўкнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)