дзя́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзя́ўкну |
дзя́ўкнем |
| 2-я ас. |
дзя́ўкнеш |
дзя́ўкнеце |
| 3-я ас. |
дзя́ўкне |
дзя́ўкнуць |
| Прошлы час |
| м. |
дзя́ўкнуў |
дзя́ўкнулі |
| ж. |
дзя́ўкнула |
| н. |
дзя́ўкнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзя́ўкні |
дзя́ўкніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дзя́ўкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзя́ўкнуць сов., однокр., разг. тя́вкнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзя́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Аб сабаках, лісах: адрывіста брахаць.
Лыска дзяўкае на падарожніка.
|| аднакр. дзя́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. дзя́ўканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тявкнуть сов., однокр. га́ўкнуць, дзя́ўкнуць, ця́ўкнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)