Дзя́тлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзя́тлава
Р. Дзя́тлава
Д. Дзя́тлаву
В. Дзя́тлава
Т. Дзя́тлавам
М. Дзя́тлаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дзя́тлава ср., г. Дя́тлово

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дзятлава

т. 6, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дзятлава (г. п.) 1/211 (к.); 4/240— 241, 242 (к.); 6/366 (к.); 10/612; 11/41

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дзятлава Г. П. 2/164

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дзятлава Аляксандра Яўгенаўна

т. 6, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзя́тлаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзя́тлаў дзя́тлава дзя́тлава дзя́тлавы
Р. дзя́тлавага дзя́тлавай
дзя́тлавае
дзя́тлавага дзя́тлавых
Д. дзя́тлаваму дзя́тлавай дзя́тлаваму дзя́тлавым
В. дзя́тлаў (неадуш.)
дзя́тлавага (адуш.)
дзя́тлаву дзя́тлава дзя́тлавы (неадуш.)
дзя́тлавых (адуш.)
Т. дзя́тлавым дзя́тлавай
дзя́тлаваю
дзя́тлавым дзя́тлавымі
М. дзя́тлавым дзя́тлавай дзя́тлавым дзя́тлавых

Іншыя варыянты: дзя́тлавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дя́тлово г. Дзя́тлава, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́тлаў, ‑ава.

Які належыць дзятлу. Дзятлава гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zdzięcioła

ж. Дзятлава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)