Verbum

анлайнавы слоўнік

дзяду́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяду́ля м., ласк. де́душка, деду́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяду́ля, ‑і, м.

Разм. Ласк. да дзед ¹ (у 1 і 2 знач.). — Перавязі, дзядуля, на той бок, — папрасіла Наташа. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяду́ля м Gróßväterchen n -s, -; Väterchen n (зварот да старога)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дзед¹, -а, М дзе́дзе, мн. дзяды́, дзядо́ў, м.

1. Бацькаў або матчын бацька.

2. Стары чалавек.

Сюды прыходзіў мудры д.

3. Муж (разм.).

Добра каша пры хлебе, добра баба пры дзедзе (прыказка).

◊

Дзед Мароз — казачны стары з сівой барадой, які ўвасабляе мароз і навагодняе свята.

Следам за дзедам — па прыкладзе старэйшых.

|| памянш.-ласк. дзядо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м. (да 2 знач.; разм.).

|| ласк. дзяду́ля, -і, мн. -і, -ль, м., дзяду́ня, -і, мн. -і, -нь, м. і дзяду́ся, -і, мн. -і, -сь, м.

|| прым. дзе́даўскі, -ая, -ае і дзядо́ўскі, -ая, -ае.

Дзедаўская спадчына.

Дзядоўская паходка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grandfather [ˈgrænˌfɑ:ðə] n. дзед, дзяду́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grandpa [ˈgrænpɑ:] n. infml дзяду́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grandad [ˈgrændæd] n. infml дзяду́ля, дзед

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grandparent [ˈgrænˌpeərənt] n. звыч. pl. grandparents дзяду́ля; бабу́ля;

My grandparents live in Minsk. Мае дзядуля і бабуля жывуць у Мінску.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dziadzia

м. ласк. дзядуля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)