дзюдо́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. дзюдо́ дзюдо́
Р. дзюдо́ дзюдо́
Д. дзюдо́ дзюдо́
В. дзюдо́ дзюдо́
Т. дзюдо́ дзюдо́
М. дзюдо́ дзюдо́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзюдо́, нескл., н.

Японская барацьба вольнага стылю, якая ўзнікла на аснове адбору і мадэрнізацыі прыёмаў джыу-джыцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзюдо́ нескл., ср., спорт. дзюдо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзюдо́ спорт. дзюдо́ нескл., ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзюдо́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі. // Від спартыўнай барацьбы, які дапускае скарыстанне болевых прыёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюдо

т. 6, с. 128

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзюдо́ н спарт Judo [´ju:do і ´dʒu:do] n -(s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дзюдо́

(яп. dziudo = майстэрства спрыту)

від спартыўнай барацьбы, заснаванай на японскай сістэме самаабароны без зброі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дзюдо́

(яп. dziudo = майстэрства спрыту)

від спартыўнай барацьбы, заснаванай на мадэрнізацыі прыёмаў джыу-джыцу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

judo [ˈdʒu:dəʊ] n. sport дзюдо́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)