назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзо́ты | ||
| дзо́та | дзо́таў | |
| дзо́ту | дзо́там | |
| дзо́ты | ||
| дзо́там | дзо́тамі | |
| дзо́це | дзо́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дзо́ты | ||
| дзо́та | дзо́таў | |
| дзо́ту | дзо́там | |
| дзо́ты | ||
| дзо́там | дзо́тамі | |
| дзо́це | дзо́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Умацаваны абаронны агнявы пункт у выглядзе зямлянкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Земляное ўмацаванне, прызначанае для вядзення кулямётнага і артылерыйскага агню і для абароны ад куль, снарадаў, мін, авіябомб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грана́та, ‑ы,
Невялікі разрыўны снарад, які кідаецца рукой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВА́ШЧАНКА Аляксей Ягоравіч
(каля 1920,
герой Вял. Айч. вайны. Вызначыўся на Сталінградскім фронце. 5.9.1942 аўтаматчык Вашчанка ў крытычны момант бою, калі праціўнік адкрыў кулямётны агонь з замаскіраванага дзота, з воклічам «За Радзіму!» кінуўся на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
падаві́ць, ‑даўлю, ‑давіш, ‑давіць;
1. Сілай пакласці канец чаму‑н.
2. Раздушыць, перадавіць усё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бу́нкер, ‑а,
1. Металічная ці бетонная скрыня (на суднах — адсек) для часовага захоўвання збожжа, вугалю ці якіх‑н. іншых сыпкіх рэчываў і матэрыялаў.
2. Падземнае жалезабетоннае бамбасховішча.
3. Наземнае драўляна-земляное ці бетоннае сховішча з амбразурамі для вядзення агню;
[Англ. bunker.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фланг, ‑а,
1. Правы ці левы край рада, строю, фронту ў распалажэнні і пастраенні войск.
2. Правы ці левы бок чаго‑н. (у час бою, палявання і пад.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)