дзе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзе́лены |
дзе́леная |
дзе́ленае |
дзе́леныя |
| Р. |
дзе́ленага |
дзе́ленай дзе́ленае |
дзе́ленага |
дзе́леных |
| Д. |
дзе́ленаму |
дзе́ленай |
дзе́ленаму |
дзе́леным |
| В. |
дзе́лены (неадуш.) дзе́ленага (адуш.) |
дзе́леную |
дзе́ленае |
дзе́леныя (неадуш.) дзе́леных (адуш.) |
| Т. |
дзе́леным |
дзе́ленай дзе́ленаю |
дзе́леным |
дзе́ленымі |
| М. |
дзе́леным |
дзе́ленай |
дзе́леным |
дзе́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзе́лены |
дзе́леная |
дзе́ленае |
дзе́леныя |
| Р. |
дзе́ленага |
дзе́ленай дзе́ленае |
дзе́ленага |
дзе́леных |
| Д. |
дзе́ленаму |
дзе́ленай |
дзе́ленаму |
дзе́леным |
| В. |
дзе́лены (неадуш.) дзе́ленага (адуш.) |
дзе́леную |
дзе́ленае |
дзе́леныя (неадуш.) дзе́леных (адуш.) |
| Т. |
дзе́леным |
дзе́ленай дзе́ленаю |
дзе́леным |
дзе́ленымі |
| М. |
дзе́леным |
дзе́ленай |
дзе́леным |
дзе́леных |
Кароткая форма: дзе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
делённый дзе́лены, падзе́лены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перадзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., што.
Падзяліць нанава, іначай.
П. зямельны ўчастак.
|| незак. перадзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перадзе́л, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падраздзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што.
Раздзяліць на драбнейшыя часткі, разрады.
П. літаратуру на перыяды.
|| незак. падраздзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. падраздзяле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раздзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што.
1. гл. дзяліць.
2. Далучыцца да каго-н., выказаць сваё адзінадушша з кім-н.
Р. сваю радасць з сябрамі.
|| незак. раздзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. раздзяле́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзялі́ць, дзялю́, дзе́ліш, дзе́ліць; дзе́лены; незак.
1. каго-што. Падзяляць на часткі, размяжоўваць.
Д. маёмасць.
Д. на порцыі.
Д. вучняў на групы.
2. што на што. Рабіць арыфметычнае дзеянне дзялення.
Д. адзін лік на другі.
3. што з кім. Аддаваць каму-н. частку чаго-н. свайго для сумеснага карыстання.
Таварышы дзялілі ўсё папалам.
Д. хлеб і соль.
4. перан., што з кім. Перажываць што-н. разам з кім-н.
Д. радасць і гора.
|| зак. падзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць і раздзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены.
|| наз. дзяле́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абдзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што.
1. Нічога не даць ці даць менш, чым іншым, дзелячы ці размяркоўваючы што-н.
Усіх надзяліў, а сябе абдзяліў.
Прырода абдзяліла яго ростам.
2. Надзяліць усіх (многіх) чым-н., даючы кожнаму яго долю.
А. дзяцей цукеркамі.
|| незак. абдзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і абдзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абдзе́льванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
надзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што кім-чым.
1. Даць у асабістае карыстанне, выдзеліць як долю.
Н. зямлёю.
2. Даць як гасцінец, падарунак, падарыць.
Н. дзяцей цукеркамі.
3. перан. Адарыць каго-н. якімі-н. якасцямі (сілай, здольнасцямі і пад.).
Н. вялікай сілай волі.
Н. уладай.
|| незак. надзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. надзе́л, -у, м. і надзяле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)