Пастаянна дзейная вытворчая нарада, гл. Вытворчая нарада

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дзе́йны, -ая, -ае.

Актыўны, жвавы, энергічны.

Дзейная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акты́ў¹, -ы́ву, м.

Найбольш дзейная, ініцыятыўная частка калектыву, арганізацыі.

А. прафкама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзе́йны дзе́йная дзе́йнае дзе́йныя
Р. дзе́йнага дзе́йнай
дзе́йнае		 дзе́йнага дзе́йных
Д. дзе́йнаму дзе́йнай дзе́йнаму дзе́йным
В. дзе́йны (неадуш.)
дзе́йнага (адуш.)		 дзе́йную дзе́йнае дзе́йныя (неадуш.)
дзе́йных (адуш.)
Т. дзе́йным дзе́йнай
дзе́йнаю		 дзе́йным дзе́йнымі
М. дзе́йным дзе́йнай дзе́йным дзе́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

heroine [ˈherəʊɪn] n.

1. гераі́ня

2. гераі́ня, персана́ж, гало́ўная дзе́ючая/дзе́йная асо́ба (твора)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hero [ˈhɪərəʊ] n.

1. геро́й;

a national hero нацыяна́льны геро́й

2. геро́й, персана́ж, гало́ўная дзе́ючая/дзе́йная асо́ба (твора)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Akteur

[ak'tø:r]

m -s, -e

1) акто́р

2) дзе́йная асо́ба (у палітычнай акцыі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dynamic

[daɪˈnæmɪk]

1.

adj.

1) дынамі́чны

2) акты́ўны, энэргі́чны

2.

n.

дынамі́чнасьць, дзе́йная сі́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мадэ́ль ж. Modéll n -(e)s, -e;

дзе́йная мадэ́ль Funktiónsmodell n;

мо́ўная мадэ́ль лінгв. Spréchmodell n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Суб’е́кт ’дзейная асоба; асоба або арганізацыя з акрэсленымі правамі і абавязкамі; дзейнік’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ’кожная асоба або рэч, пра якія гаворыцца’ (Ласт.). Ст.-бел. субъектумъ ’суб’ект’ (1722 г.) — непасрэднае запазычанне з лац. subjectum (Булыка, Запазыч., 311). Сучасныя формы, хутчэй за ўсё, запазычаны праз польск. subiekt або рус. субъект (з польск., гл. Віткоўскі, Słownik, 181).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)