джын - Пошук

Джы́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

джын¹, -у, м.

Моцны алкагольны напой, які вырабляецца шляхам перагонкі пшанічнага спірту, настоенага на ядлоўцавых ягадах.

Адведалі па чарцы джыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джын², -а, мн. -ы, -аў, м.

У арабскай міфалогіі: назва нябачнай для чалавека істоты, якая валодае свабодай волі і можа быць добрай або злой.

◊

Выпусціць джына з бутэлькі (кніжн.) — даць волю злым сілам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джы́н

‘алкагольны напітак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

джы́н

‘дух’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

джын I (род. джы́ну) м. (спиртной напиток) джин

джын II м. (дух) джинн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джын, ‑у, м.

Гарэлка, прыгатаваная шляхам перагонкі хлебнага спірту з ядлоўцавымі ягадамі (пашырана ў ЗША, Англіі, Нідэрландах).

[Англ. gin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джын

т. 6, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

джын^II м міфал Dschinn [dʒın] m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

джын^I м (спіртны напой) Gin [dʒın] m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Verbum