джы́н
‘дух’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
джы́н | джы́ны | |
джы́на | джы́наў | |
джы́ну | джы́нам | |
джы́на | джы́наў | |
джы́нам | джы́намі | |
джы́не | джы́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)