Дварцовыя сяляне 8/603

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ДВАРЦО́ВЫЯ СЯЛЯ́НЕ,

феадальна залежныя сяляне ў Расіі ў 12—18 ст. Належалі вял. князю, цару і асобам царскай фаміліі. Землі, населеныя Д.с., наз. дварцовымі. Асн. форма павіннасцей — аброк і паншчына. Паводле пісцовых кніг 16 ст., дварцовыя землі існавалі ў 32 паветах еўрап. ч. Расіі. З ростам тэр. Расіі колькасць Д.с. павялічвалася (у 1700 каля 100 тыс. двароў), у 18 ст. — за кошт далучаных прыбалт., укр. і бел. зямель. У 1753 б. частка Д.с. вызвалена ад паншчыны і натуральных павіннасцей і пераведзена на грашовы аброк, іх эканам. становішча ў параўнанні з прыватнаўласніцкімі сялянамі палепшылася (мелі большую свабоду ў гасп. дзейнасці і інш.). З 1979 наз. ўдзельнымі сялянамі.

т. 6, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дварцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дварцо́вы дварцо́вая дварцо́вае дварцо́выя
Р. дварцо́вага дварцо́вай
дварцо́вае
дварцо́вага дварцо́вых
Д. дварцо́ваму дварцо́вай дварцо́ваму дварцо́вым
В. дварцо́вы (неадуш.) дварцо́вую дварцо́вае дварцо́выя (неадуш.)
Т. дварцо́вым дварцо́вай
дварцо́ваю
дварцо́вым дварцо́вымі
М. дварцо́вым дварцо́вай дварцо́вым дварцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)