дварня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Дваровы непародзісты сабака.

Насустрач нам кінуўся здаравенны д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дварня́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дварня́к дварнякі́
Р. дварняка́ дварняко́ў
Д. дварняку́ дварняка́м
В. дварняка́ дварняко́ў
Т. дварняко́м дварняка́мі
М. дварняку́ дварняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дварня́к, -ка́ м., разг. дворня́га ж., дворня́жка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дварня́к, ‑а, м.

Разм. Непародзісты дваровы сабака. Здаравенны дварняк, бразгаючы ланцугамі, падняўся на дыбы, злосна забрахаў. Хомчанка. Асабліва не даваў спакою ласям Макейчыкаў Дунай — нейкая помесь дварняка з ганчаком. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дварня́к м. níchtreinrassiger Hund; Míschling m -s, -e; Hófköter m -s, - (груб.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pooch [pu:tʃ] n. infml саба́ка; дварня́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mongrel [ˈmʌŋgrəl] n. саба́ка зме́шанай паро́ды; дварня́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дворня́га и дворня́жка ж., разг. дварня́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kundel

м. разм. дварняк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Köter

m -s, - пагардл. дварня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)