даўгата́, -ы́, ДМ -гаце́, мн. -го́ты, -го́т, ж.

Геаграфічная каардыната, якая вызначае месца пунктаў на паверхні Зямлі адносна пачатковага мерыдыяна.

Заходнія даўготы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даўгата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даўгата́ даўго́ты
Р. даўгаты́ даўго́т
Д. даўгаце́ даўго́там
В. даўгату́ даўго́ты
Т. даўгато́й
даўгато́ю		 даўго́тамі
М. даўгаце́ даўго́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даўгата́ ж., геогр. долгота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Даўгата, гл. Каардынаты геаграфічныя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

даўгата́, ‑ы, ДМ ‑гаце, ж.

Адна з геаграфічных каардынат — вугал паміж плоскасцямі пачатковага мерыдыяна і мерыдыяна данага пункта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгата́ ж.

1. (працягласць) гл. даўжыня;

2. геагр. Länge f -, -n;

усхо́дняя даўгата́ östliche Länge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ДАЎГАТА́ ГЕАГРАФІ́ЧНАЯ,

адна з геаграфічных каардынат, якая вызначае становішча якога-небудзь пункта на зямной паверхні. Вымяраецца вуглом паміж плоскасцю пачатковага (грынвіцкага) мерыдыяна і плоскасцю мерыдыяна, які праходзіць праз дадзены пункт. Даўготы на У ад пач. мерыдыяна, ад 0° да 180°, наз. ўсходнімі, на 3 —заходнімі.

т. 6, с. 65

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

longitude [ˈlɒndʒɪtju:d] n. geog. даўгата́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

longitude

[ˈlɑ:ndʒətu:d]

n., Geogr.

даўгата́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dł.

= długość — 1. даўжыня;

2. геагр. даўгата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)