даўгано́гі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даўгано́гі даўгано́гая даўгано́гае даўгано́гія
Р. даўгано́гага даўгано́гай
даўгано́гае		 даўгано́гага даўгано́гіх
Д. даўгано́гаму даўгано́гай даўгано́гаму даўгано́гім
В. даўгано́гі (неадуш.)
даўгано́гага (адуш.)		 даўгано́гую даўгано́гае даўгано́гія (неадуш.)
даўгано́гіх (адуш.)
Т. даўгано́гім даўгано́гай
даўгано́гаю		 даўгано́гім даўгано́гімі
М. даўгано́гім даўгано́гай даўгано́гім даўгано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даўгано́гі длинноно́гий, долгоно́гий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўгано́гі, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі нагамі. Даўганогі бусел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгалы́гі (разм), даўгано́гі lángbeinig; hóchbeinig; stórchbeinig (як бусел)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даўганогі, цыбаты, падгалісты; даўгалыгі (разм.); дзыбаты (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

долгоно́гий разг. даўгано́гі; цыба́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

длинноно́гий даўгано́гі; цыба́ты, падга́лісты; разг. даўгалы́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

leggy [ˈlegi] adj. infml даўгано́гі (звыч. пра жанчын)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

długonogi

даўганогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даўгалы́гі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Высокі і худы; даўганогі. Даўгалыгі, худы, сагнуўшыся ад холаду,.. [Нічыпар] спяшаўся. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)