даі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даі́льны даі́льная даі́льнае даі́льныя
Р. даі́льнага даі́льнай
даі́льнае		 даі́льнага даі́льных
Д. даі́льнаму даі́льнай даі́льнаму даі́льным
В. даі́льны (неадуш.)
даі́льнага (адуш.)		 даі́льную даі́льнае даі́льныя (неадуш.)
даі́льных (адуш.)
Т. даі́льным даі́льнай
даі́льнаю		 даі́льным даі́льнымі
М. даі́льным даі́льнай даі́льным даі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даі́льны дои́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для даення. Даільныя апараты. Даільная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даі́льны с.-г. für das Mélken bestímmt; Melk-;

даі́льная ўстано́ўка Mélkanlage f -, -n;

даі́льнае вядро́ Mélkeimer m -s, -;

даі́льны апара́т Mélkmaschine f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даільны апарат

т. 6, с. 10

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

даі́ць, даю́, до́іш, до́іць; до́ены; незак.

1. Выцэджваць малако з вымя.

Д. кароў.

2. перан. Настойліва вымагаць у каго-н. сродкі і інш. (разм.).

|| зак. падаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены.

|| наз. дае́нне, -я, н. і до́йка, -і, ДМ до́йцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. даі́льны, -ая, -ае.

Даільная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дои́льный даі́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

milking machine

даі́льны апара́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dojarka

ж.

1. даярка;

2. даільны апарат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

milker

[ˈmɪlkər]

n.

1) дая́рка f.

2) даі́льны апара́т

3) до́йная жывёліна (асаблі́ва каро́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)