дачака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. каго-чаго. Праіснаваць, прабыць да з’яўлення чаканага.

Д. перамогі.

Д. цягніка.

2. чаго і без дап. Сваімі паводзінамі давесці сябе да чаго-н. непрыемнага.

З гэтымі махінацыямі ён дачакаецца непрыемнасцей.

Ты ў мяне дачакаешся!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дачака́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дачака́юся дачака́емся
2-я ас. дачака́ешся дачака́ецеся
3-я ас. дачака́ецца дачака́юцца
Прошлы час
м. дачака́ўся дачака́ліся
ж. дачака́лася
н. дачака́лася
Загадны лад
2-я ас. дачака́йся дачака́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дачака́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дачака́цца сов. дожда́ться;

◊ чака́ць не дачака́цца — ждать не дожда́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., каго-чаго.

Прабыць, пражыць дзе‑н. да з’яўлення каго‑, чаго‑н. чаканага. Чакаў, чакаў пан Сцёпку, не дачакаўся. Якімовіч. Дачакаўся Данілка вечара і пайшоў на сход у канцылярыю калгаса. Пестрак. // (2 і 3 ас. адз. і мн.). У значэнні пагрозлівага папярэджання. Дачакаецеся вы ў мяне!

•••

Чакаць не дачакацца гл. чакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачака́цца, дачака́ць

1. (з’яўленне чаканага) erwárten vt;

ён дачака́ўся ўрэ́шце пісьма́ er erhíelt éndlich den lángerwarteten Brief;

мы дачака́ліся яго́ прыхо́ду wir wárteten, bis er kam;

2. разм. (дайсці да таго, што…) es sowéit bríngen*;

ён дачака́ўся таго́, што яго́ зво́льнілі er bráchte es sowéit, dass man ihn entlíeß;

◊

чака́ем не дачака́емся wir können es kaum erwárten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дачакацца, дачакаць, прычакаць, дажыцца, дажыць; даждацца, даждаць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

дожда́ться сов. дачака́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачака́ць сов., см. дачака́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чакаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Наўмысна прамарудзіўшы, дачакацца чаго-н.

В. зручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што.

Падсцерагаючы, дачакацца з’яўлення каго-, чаго-н.

П. звера.

|| незак. падпільно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)