Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даты́чыццанесов. относи́ться; каса́ться;
гэ́та спра́вы не д. — э́то к де́лу не отно́сится;
гэ́та вас не д. — э́то вас не каса́ется
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даты́чыцца, ‑чыцца; незак., каго-чаго.
Мець адносіны, дачыненне да каго‑, чаго‑н. Справа датычылася дысертацыі, якую ўчора паказваў Толю Максім.Брыль.[Сусед] распытаў Антося, што робіцца на свеце, але найбольш, цікавіўся законамі, якія датычацца сялян.Чарнышэвіч.
•••
Што датычыццакаго-чаго, то... — калі гаварыць аб кім‑, чым‑н., то... Што датычыцца Задруцкага, то ён на адкрыцці першай чаргі [электрастанцыі] не прысутнічаў.Дадзіёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даты́чыцца, даты́чыць (каго-н., чаго-н.) betréffen*vt; Bezúg háben (auf A); sich bezíehen* (auf A); ángehen*vt; sich hándeln (um A);
гэ́та цябе́ не даты́чыцца das geht dich nicht an;
што даты́чыцца мяне́ was mich betrífft; ich für méine Persón
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
інты́мны, -ая, -ае.
1. Глыбока асабісты, патаемны, сардэчны, шчыры; які датычыцца пачуццяў.
Інтымная размова.
Інтымная лірыка.
2. Які датычыцца палавога жыцця, сексуальных адносін.
Інтымныя паслугі.
|| наз.інты́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даты́чыцьнесов., разг., см.даты́чыцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
персана́льны, -ая, -ае.
Які датычыцца толькі пэўнай асобы ці выкарыстоўваецца ёю.
Персанальнае запрашэнне.
Персанальная справа.
Звярнуцца да каго-н. персанальна (прысл.). П. камп’ютар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
частко́вы, -ая, -ае.
Няпоўны, які датычыцца толькі часткі чаго-н., распаўсюджаны толькі на частку каго-, чаго-н.
Ч. рамонт.
Частковае вызваленне ад падатку.
|| наз.частко́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аргані́чны, -ая, -ае.
1. Які належыць да жывёльнага або расліннага свету, які мае адносіны да арганізмаў (у 1 знач.).
А. свет.
Арганічная прырода.
2. Які датычыцца ўнутранай будовы чалавека, яго органаў.
А. парок сэрца.
3.перан. Які датычыцца самой сутнасці чаго-н., карэнны, унутрана ўласцівы каму-н.
Арганічнае адзінства тэорыі і практыкі.
Арганічнае непрыманне.
○
Арганічная хімія — раздзел хіміі, які вывучае злучэнні, што змяшчаюць у сабе вуглярод.
|| наз.аргані́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)