датча́не, -ча́н, адз. -ча́нін, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Даніі.

|| ж. датча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. да́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

датча́не, ‑чан; адз. датчанін, ‑а, м.; датчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. датчанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Даніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датчане

т. 6, с. 62

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

да́цкі гл. датчане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

датча́нін,

гл. датчане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датча́нка,

гл. датчане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датча́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. датча́нін датча́не
Р. датча́ніна датча́н
Д. датча́ніну датча́нам
В. датча́ніна датча́н
Т. датча́нінам датча́намі
М. датча́ніне датча́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Dane [deɪn] n. датча́нін; датча́нка;

the Danes датча́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скандына́вы, -аў, адз. скандына́ў, -на́ва, м.

Насельніцтва Скандынаўскага паўвострава і некаторых астравоў на поўначы Еўропы (шведы, нарвежцы, датчане, ісландцы).

|| ж. скандына́ўка, -і, ДМ -на́ўцы, мн. -і, -на́вак.

|| прым. скандына́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Dane

[deɪn]

n.

датча́нін -а m., датча́нка f., датча́не pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)