дасле́дчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дасле́дчыцкі |
дасле́дчыцкая |
дасле́дчыцкае |
дасле́дчыцкія |
| Р. |
дасле́дчыцкага |
дасле́дчыцкай
дасле́дчыцкае |
дасле́дчыцкага |
дасле́дчыцкіх |
| Д. |
дасле́дчыцкаму |
дасле́дчыцкай |
дасле́дчыцкаму |
дасле́дчыцкім |
| В. |
дасле́дчыцкі (неадуш.)
дасле́дчыцкага (адуш.) |
дасле́дчыцкую |
дасле́дчыцкае |
дасле́дчыцкія (неадуш.)
дасле́дчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
дасле́дчыцкім |
дасле́дчыцкай
дасле́дчыцкаю |
дасле́дчыцкім |
дасле́дчыцкімі |
| М. |
дасле́дчыцкім |
дасле́дчыцкай |
дасле́дчыцкім |
дасле́дчыцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дасле́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да даследчыка, належыць яму. Даследчыцкая работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасле́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто займаецца навуковымі даследаваннямі.
|| ж. дасле́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. дасле́дчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навуко́ва-дасле́дчыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навуко́ва-дасле́дчыцкі |
навуко́ва-дасле́дчыцкая |
навуко́ва-дасле́дчыцкае |
навуко́ва-дасле́дчыцкія |
| Р. |
навуко́ва-дасле́дчыцкага |
навуко́ва-дасле́дчыцкай
навуко́ва-дасле́дчыцкае |
навуко́ва-дасле́дчыцкага |
навуко́ва-дасле́дчыцкіх |
| Д. |
навуко́ва-дасле́дчыцкаму |
навуко́ва-дасле́дчыцкай |
навуко́ва-дасле́дчыцкаму |
навуко́ва-дасле́дчыцкім |
| В. |
навуко́ва-дасле́дчыцкі (неадуш.)
навуко́ва-дасле́дчыцкага (адуш.) |
навуко́ва-дасле́дчыцкую |
навуко́ва-дасле́дчыцкае |
навуко́ва-дасле́дчыцкія (неадуш.)
навуко́ва-дасле́дчыцкіх (адуш.) |
| Т. |
навуко́ва-дасле́дчыцкім |
навуко́ва-дасле́дчыцкай
навуко́ва-дасле́дчыцкаю |
навуко́ва-дасле́дчыцкім |
навуко́ва-дасле́дчыцкімі |
| М. |
навуко́ва-дасле́дчыцкім |
навуко́ва-дасле́дчыцкай |
навуко́ва-дасле́дчыцкім |
навуко́ва-дасле́дчыцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
испыта́тельский
1. выпрабава́льніцкі; дасле́дніцкі, дасле́дчыцкі;
2. экзамена́тарскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
eksploracyjny
кніжн. даследчыцкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
иссле́довательский (относящийся к исследованию) дасле́дчы; (относящийся к исследователю) дасле́дчыцкі;
иссле́довательская рабо́та дасле́дчая рабо́та;
иссле́довательский ме́тод дасле́дчыцкі ме́тад (ме́тад дасле́давання);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)