навуко́ва-дасле́дчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-дасле́дчыцкі навуко́ва-дасле́дчыцкая навуко́ва-дасле́дчыцкае навуко́ва-дасле́дчыцкія
Р. навуко́ва-дасле́дчыцкага навуко́ва-дасле́дчыцкай
навуко́ва-дасле́дчыцкае		 навуко́ва-дасле́дчыцкага навуко́ва-дасле́дчыцкіх
Д. навуко́ва-дасле́дчыцкаму навуко́ва-дасле́дчыцкай навуко́ва-дасле́дчыцкаму навуко́ва-дасле́дчыцкім
В. навуко́ва-дасле́дчыцкі (неадуш.)
навуко́ва-дасле́дчыцкага (адуш.)		 навуко́ва-дасле́дчыцкую навуко́ва-дасле́дчыцкае навуко́ва-дасле́дчыцкія (неадуш.)
навуко́ва-дасле́дчыцкіх (адуш.)
Т. навуко́ва-дасле́дчыцкім навуко́ва-дасле́дчыцкай
навуко́ва-дасле́дчыцкаю		 навуко́ва-дасле́дчыцкім навуко́ва-дасле́дчыцкімі
М. навуко́ва-дасле́дчыцкім навуко́ва-дасле́дчыцкай навуко́ва-дасле́дчыцкім навуко́ва-дасле́дчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)