дарава́льны, -ая, -ае.

Такі, які можна дараваць.

Д. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарава́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дарава́льны дарава́льная дарава́льнае дарава́льныя
Р. дарава́льнага дарава́льнай
дарава́льнае		 дарава́льнага дарава́льных
Д. дарава́льнаму дарава́льнай дарава́льнаму дарава́льным
В. дарава́льны (неадуш.)
дарава́льнага (адуш.)		 дарава́льную дарава́льнае дарава́льныя (неадуш.)
дарава́льных (адуш.)
Т. дарава́льным дарава́льнай
дарава́льнаю		 дарава́льным дарава́льнымі
М. дарава́льным дарава́льнай дарава́льным дарава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарава́льны прости́тельный, извини́тельный;

д. ўчы́нак — прости́тельный (извини́тельный) посту́пок;

○ ~ная гра́мата — жа́лованная гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можна дараваць, прабачыць. Даравальны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарава́льны verzéihlich, entschúldbar;

дарава́льная гра́мата гіст. Gnádenbrief m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Даравальны надзел 1/130; 4/147; 10/165

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ДАРАВА́ЛЬНЫ НАДЗЕ́Л,

зямельны ўчастак, які паводле ўмоў сялянскай рэформы 1861 у Расіі памешчык са згоды селяніна аддаваў яму ва ўласнасць без выкупу («дараваў»). Складаў ​1/4 вышэйшага надзелу, вызначанага рэформай для сялян пэўнай мясцовасці. Астатнія ​3/4 надзелу заставаліся за памешчыкам. Пераход б. прыгонных на Д.н. быў найб. пашыраны ў чарназёмных губернях Рас. імперыі. У Беларусі (у Магілёўскай і 8 паветах Віцебскай губ.) ён складаў 1—1,4 дзесяціны. У Зах. і Цэнтр. Беларусі мясц. «Палажэннем» ад 19.2.1861 ён зусім не прадугледжваўся. Д.н. быў недастатковы для вядзення гаспадаркі сялянамі, і яны вымушаны былі працаваць на памешчыка. У народзе Д.н. называлі «жабрацкім», «сірочым».

т. 6, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прости́тельный дарава́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбача́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

В. ўчынак.

В. тон.

|| наз. выбача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбача́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)