дапільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што. (разм.).

1. Высачыць, заспець за якім-н. заняткам.

Д. злодзея.

2. Дагледзець, захаваць у парадку.

Д. сад.

|| незак. дапільно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапільнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапільну́ю дапільну́ем
2-я ас. дапільну́еш дапільну́еце
3-я ас. дапільну́е дапільну́юць
Прошлы час
м. дапільнава́ў дапільнава́лі
ж. дапільнава́ла
н. дапільнава́ла
Загадны лад
2-я ас. дапільну́й дапільну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапільнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапільнава́ць (каго, што) сов

1. подкарау́лить, подстере́чь;

д. зло́дзея — подкарау́лить (подстере́чь) во́ра;

2. уследи́ть (за кем, чем), устере́чь;

д. сад — уследи́ть за са́дом, устере́чь сад

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапільнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што і з дадан. сказам.

Разм.

1. Высачыць, заспець за якім‑н. заняткам. Дапільнаваць злодзея. □ [Гаспадар] дапільнаваў там, што Хомка горка плача, схіліўшыся ў куточку на сцяну. Гарэцкі.

2. Дагледзець, захаваць у парадку. Стоцкі тут усё дапільнуе сам. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапільнава́ць разм.

1. (высачыць) áufspüren vt, áusspüren vt; auf die Spur kómmen* (каго-н. D);

2. (дагледзець) (áufrecht)erhálten* vt; áufbewahren vt, verwáhren vt; in Órdnung hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапільно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапільнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́следить сов. вы́сачыць, асачы́ць, дапільнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асачы́ць, асачу́, асо́чыш, асо́чыць; асо́чаны; зак., каго-што (разм.).

Высачыць, дапільнаваць, знайсці.

А. дзіка.

А., дзе курыца нясецца.

|| незак. асо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапільнава́ны

1. подкарау́ленный, подстережённый;

2. усле́женный, устережённый;

1, 2 см. дапільнава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапільно́ўваць несов.

1. подкарау́ливать, подстерега́ть;

2. усле́живать, устерега́ть;

1, 2 см. дапільнава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)