дапіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапіва́ю дапіва́ем
2-я ас. дапіва́еш дапіва́еце
3-я ас. дапіва́е дапіва́юць
Прошлы час
м. дапіва́ў дапіва́лі
ж. дапіва́ла
н. дапіва́ла
Загадны лад
2-я ас. дапіва́й дапіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапіва́ць несов. допива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапіва́ць zu Énde trínken*; áustrinken* vt; léeren vt (шклянку і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; -пі́ты; зак., што.

Выпіць усё, да канца.

Д. малако.

|| незак. дапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

допива́ть несов. дапіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дапіцца.

2. Зал. да дапіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áustrinken

* vt выпіва́ць, дапіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

доку́шивать несов., прост.

1. (доедать) даяда́ць;

2. (допивать) дапіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dopijać

dopija|ć

незак. дапіваць;

~ł kawę — ён дапіваў каву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)