дапра́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапраду́ |
дапрадзё́м |
| 2-я ас. |
дапрадзе́ш |
дапрадзяце́ |
| 3-я ас. |
дапрадзе́ |
дапраду́ць |
| Прошлы час |
| м. |
дапра́ў |
дапра́лі |
| ж. |
дапра́ла |
| н. |
дапра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапрадзі́ |
дапрадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дапра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапра́сці сов. (кончить прядение) допря́сть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; пр. дапраў, ‑прала; зак., што.
Скончыць прасці што‑н. Дапрасці кудзелю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
допря́сть сов. дапра́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапра́дзены допря́денный; см. дапра́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапра́дзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад дапрасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падапрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Дапрасці ўсё, многае. Дзяўчаты падапрадалі кудзелю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
áusspinnen
* vt
1) дапра́сці
2) выдумля́ць; заду́мваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дапрада́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да дапрасці.
дапрада́ць 2, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак., што.
Закончыць продаж чаго‑н., што засталося непрададзеным; прадаць дадаткова. Дапрадаць тавар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)