дапасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Падагнаць, прыладзіць (разм.).

Д. новае тэхнічнае прыстасаванне.

2. Паставіць залежнае слова ў тым самым родзе, ліку, склоне, у якім стаіць галоўнае слова.

Д. прыметнік да назоўніка.

|| незак. дапасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапасава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапасу́ю дапасу́ем
2-я ас. дапасу́еш дапасу́еце
3-я ас. дапасу́е дапасу́юць
Прошлы час
м. дапасава́ў дапасава́лі
ж. дапасава́ла
н. дапасава́ла
Загадны лад
2-я ас. дапасу́й дапасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапасава́ць сов.

1. (да чаго) согласова́ть (с чем);

д. прыме́тнік да назо́ўніка ў ро́дзе, лі́ку і скло́не — согласова́ть прилага́тельное с существи́тельным в ро́де, числе́ и падеже́;

2. приспосо́бить, примени́ть;

д. но́вае тэхні́чнае прыстасава́нне — примени́ть но́вое техни́ческое приспособле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што да каго-чаго.

1. Разм. Падагнаць; прыладзіць. Трэба дапасаваць лубяныя ніці-стужкі да дзірак такім чынам, каб ніводная кропля вады не пранікла. Маўр. // Зрабіць што‑н. супадаючым у часе з чым‑н. Дапасаваць выпуск насценнай газеты да святочнага дня. // Аднесці, прымяніць. Да Якуба Коласа, так як і да яго вялікага друга і саратніка Янкі Купалы, можна дапасаваць словы, сказаныя А. М. Горкім пра Пушкіна: «Ён у нас — пачатак усіх пачаткаў». Лужанін.

2. Паставіць залежнае слова ў тым самым родзе, ліку, склоне або асобе, у якім стаіць галоўнае слова. Дапасаваць прыметнік да назоўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапасава́ць, дапасо́ўваць

1. разм. (падагнаць, прыладзіць) ánpassen vt; pássend máchen;

2. грам. in Kongruénz bríngen*; überéinstimmend máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дапасоўваць — дапасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Абгабляваўшы, падгабляваўшы, падагнаць, дапасаваць да чаго‑н. Прыгабляваць аконную раму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

согласова́ть сов.

1. (привести в соответствие) узгадні́ць, пагадзі́ць;

2. грам. дапасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dostosować

зак. дастасаваць, дапасаваць; прыстасаваць;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)