дапасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дапасава́нне
Р. дапасава́ння
Д. дапасава́нню
В. дапасава́нне
Т. дапасава́ннем
М. дапасава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапасава́нне, -я, н. (спец.).

Від падпарадкавальнай сінтаксічнай сувязі, пры якой залежнае слова ставіцца ў тых жа граматычных формах, у якіх стаіць галоўнае слова, напр.: новы дом, цікавая кніга, беларускі народ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапасава́нне ср.

1. (да чаго) согласова́ние (с чем);

2. приспособле́ние, примене́ние;

1, 2 см. дапасава́ць;

3. грам. согласова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дапасаванне 1/167; 4/146; 9/526

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дапасава́нне, ‑я, н.

Від сінтаксічнай сувязі, пры якой залежнае слова ставіцца ў тым жа родзе, ліку, склоне або асобе, у якім стаіць галоўнае слова (напрыклад: новы дом, новага дома, новая хата, новыя дамы, хаты; я іду, ты ідзеш).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДАПАСАВА́ННЕ ў мовазнаўстве,

падпарадкавальная сувязь, пры якой форма залежнага слова (кампанента) прыпадабняецца да формы галоўнага ў родзе, ліку і склоне. Грамат. паказчык Д. — канчатак; характэрная асаблівасць — змяненне формы асн. кампанента патрабуе адпаведных змяненняў у форме дапасаванага (напр., рыжы ліс, рыжага ліса і г.д). Адрозніваюць поўнае Д. (залежны кампанент цалкам дубліруе форму галоўнага і не мае самаст. грамат. значэння) і няпоўнае Д. (ахоплівае толькі асобныя формы галоўнага, напр., на станцыі «Маскоўская», з прафесарам Пятровай).

Т.Р.Рамза.

т. 6, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дапасава́нне н. Überéinstimmung f -, -en; Kongruénz f - (грам.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sequence of tenses [ˌsi:kwənsəvˈtensɪz] n. ling. the sequence of tenses дапасава́нне часо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

согласова́ние

1. узгадне́нне, -ння ср., пагаджэ́нне, -ння ср.;

2. грам. дапасава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kongruénz

f - супадзе́нне, сумяшчэ́нне, падабе́нства, ро́ўнасць; матэм. кангрулнцыя; лінгв. дапасава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)