Verbum

анлайнавы слоўнік

даме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка рэсурсаў сеткі Інтэрнэт, якая кіруецца адным серверам.

2. Частка сімвальнага прадстаўлення адраса сайта, аддзеленая кропкай.

|| прым. даме́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даме́н м., в разн. знач. доме́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даме́н, ‑а, м.

Асабістае зямельнае ўладанне феадала ў Заходняй Еўропе ў сярэднія вякі.

[Фр. domaine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамен

т. 6, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

даме́н м камп Domain [də´me:n] f - i n - i -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

даме́н

(фр. domaine, ад лац. dominium = валоданне)

1) спадчьпшае зямельнае ўладанне феадала ў сярэдневяковай Зах. Еўропе;

2) фіз. невялікі ўчастак у рэчыве, які адрозніваецца фізічнымі ўласцівасцямі ад астатняга рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

доме́н ист. даме́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

domain [dəˈmeɪn] n.

1. улада́нне, маёнтак

2. сфе́ра, во́бласць (перан.); галіна́;

These matters are in his domain. Гэтыя справы ўваходзяць у яго кампетэнцыю.

3. comput. даме́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

domena

ж. кніжн.

1. поле дзейнасці; галіна; сфера;

2. гіст. дамен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)