далучы́ць, -лучу́, -лу́чыш, -лу́чыць; -лу́чаны; зак., што.

1. Прылучыць да чаго-н., прыбавіць.

Д. дакументы да справы.

2. Пазнаёміць з чым-н.

Д. дзяцей да музычнай культуры.

|| незак. далуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. далучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. далучу́ далу́чым
2-я ас. далу́чыш далу́чыце
3-я ас. далу́чыць далу́чаць
Прошлы час
м. далучы́ў далучы́лі
ж. далучы́ла
н. далучы́ла
Загадны лад
2-я ас. далучы́ далучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час далучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

далучы́ць сов.

1. (да каго, чаго) присоедини́ть (к кому, чему); приобщи́ть (к чему); присовокупи́ть (к чему);

д. каро́ву да ста́тка — присоедини́ть коро́ву к ста́ду;

д. дакуме́нты да спра́вы — присоедини́ть (приобщи́ть, присовокупи́ть) докуме́нты к де́лу;

2. (да каго, чаго) причи́слить (к кому, чему);

дарэ́мна вы ~чы́лі яго́ да лі́ку філо́сафаў — напра́сно вы причи́слили его́ к числу́ фило́софов;

3. (да чаго) (познакомить с чем-л., привлечь к участию в чём-л.) приобщи́ть (к чему); вовле́чь (во что);

д. дзяце́й да музы́чнай культу́ры — приобщи́ть дете́й к музыка́льной культу́ре;

д. да размо́вы — вовле́чь в разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далучы́ць, ‑лучу, ‑лучыш, ‑лучыць; зак., каго-што.

1. Злучыць з чым‑н., прыбавіць да чаго‑н. Далучыць дакументы да заявы. □ А пасля неяк пан абводзіў з каморнікам свае межы і тут ужо як мае быць далучыў да сябе гэты куток. Чорны. «У чым рэч?» — далучыў Рыгор свой голас да іншых. Гартны.

2. да чаго. Пазнаёміць з чым‑н., увесці ў што‑н. Далучыць дзяцей да музычнай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далуча́ць, далучы́ць

1. (злучыць) ánschließen* vt (да чаго-н. an A); verbínden* vt (mit D); éingliedern vt (in A); éinverleiben vt (D);

2. (дадаць) béilegen vt, béifügen vt (да чаго-н. D);

3. (пазнаёміць з чым-н.) vertráut máchen (mit D); heránführen vt (an A);

далуча́ць да культу́ры an die Kultúr heránführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подсоедини́ть сов. далучы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присоедини́ть сов., в разн. знач. далучы́ць, мног. падалуча́ць;

присоедини́ть к гру́ппе далучы́ць да гру́пы;

присоедини́ть про́вод к магистра́ли эл. далучы́ць про́вад да магістра́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыплюсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што (разм.).

Складаючы лікі, дадаць да агульнай сумы, а таксама наогул далучыць.

|| незак. прыплюсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цывілізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Далучыць (далучаць) да цывілізацыі (у 2 знач.).

|| звар. цывілізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приобщи́ть сов.

1. прылучы́ць, далучы́ць (да чаго), уключы́ць (у што);

2. (приложить) далучы́ць, дада́ць;

3. церк. прычасці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)