далажы́ць², -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; зак., што і чаго.

Палажыць дадаткова; дадаць, дакласці.

Д. у слоік варэнне.

Д. яшчэ дзясятку.

|| незак. дакла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далажы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. далажу́ дало́жым
2-я ас. дало́жыш дало́жыце
3-я ас. дало́жыць дало́жаць
Прошлы час
м. далажы́ў далажы́лі
ж. далажы́ла
н. далажы́ла
Загадны лад
2-я ас. далажы́ далажы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час далажы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

далажы́ць¹, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак.

1. што, аб чым, пра што. Паведаміць каму-н. аб чым-н.

Д. аб ходзе справы.

Д. пра здарэнне.

2. аб кім, пра каго. Паведаміць аб прыходзе наведвальніка.

Далажыце пра мяне дырэктару.

|| незак. дакла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далажы́ць I сов. (сообщить) доложи́ть;

д. аб хо́дзе спра́вы — доложи́ть о хо́де де́ла;

~жы́це пра мяне́ дырэ́ктару — доложи́те обо мне дире́ктору

далажы́ць II сов. (прибавить) доложи́ть;

д. яшчэ́ дзяся́тку — доложи́ть ещё деся́тку;

д. сло́ік варэ́ннем — доложи́ть в ба́нку варе́нья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

далажы́ць ​1, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што і без дап.

1. Афіцыйна паведаміць, зрабіць даклад ​1 (у 2 знач.). — Таварышы, — звярнуўся Гуга да сходу: — да нас прыехаў наш таварыш і зямляк. .. У яго ёсць план работы, аб якім ён і даложыць вам. Колас. // Зрабіць данясенне, давесці да ведама. Пагранічнік далажыў начальніку заставы Мікалаю Іванавічу Свірыну пра здарэнне. Пальчэўскі. Келер пастроіў салдат і далажыў лейтэнанту, што скончылі аперацыю. Мележ. // Разм. Расказаць, паведаміць аб чым‑н. — А вас, панічыку, пыталася паненка, — далажыла бабка настаўніку, як толькі ён вярнуўся з гасцей. Колас.

2. Паведаміць начальніку, гаспадару аб прыходзе наведвальніка. Сакратар(к)а далажыла, і .. дырэктар згадзіўся прыняць наведвальніка. Шахавец.

•••

Далажыць па камандзе — далажыць вышэйшаму па рангу камандзіру.

далажы́ць ​2, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што і чаго.

Палажыць дадаткова; дадаць, дакласці. Далажыць у сподак варэння. Далажыць грошай на пакупку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далажы́ць

1. (паведаміць) mélden vt; beríchten vt;

2. (палажыць дадаткова) hinzúfügen vt; dazúlegen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дало́жаны I доло́женный; см. далажы́ць I

дало́жаны II доло́женный; см. далажы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дало́жаны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад далажыць ​1.

дало́жаны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад далажыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узво́д¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Падраздзяленне роты, эскадрона або батарэі.

|| прым. узво́дны, -ая, -ае.

Узводны камандзір.

Далажыць узводнаму (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакла́дваць I несов. (сообщать) докла́дывать; см. далажы́ць I

дакла́дваць II несов. (прибавлять) докла́дывать; см. далажы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)