даку́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даку́чны даку́чная даку́чнае даку́чныя
Р. даку́чнага даку́чнай
даку́чнае		 даку́чнага даку́чных
Д. даку́чнаму даку́чнай даку́чнаму даку́чным
В. даку́чны (неадуш.)
даку́чнага (адуш.)		 даку́чную даку́чнае даку́чныя (неадуш.)
даку́чных (адуш.)
Т. даку́чным даку́чнай
даку́чнаю		 даку́чным даку́чнымі
М. даку́чным даку́чнай даку́чным даку́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даку́чны, см. даку́члівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даку́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дакучлівы. Дакучны камарыны звон Над рэчкай замірае. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доку́чный уст. даку́чны; назо́йлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

uprzykrzony

дакучны, дакучлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dokuczliwy

дакучлівы, надакучлівы, дакучны, назойлівы;

dokuczliwy ból — дакучны боль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

meddlesome

[ˈmedəlsəm]

adj.

які́ мяша́ецца не ў сваё, даку́чны, назо́йлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

natarczywy

назойлівы, дакучны, дакучлівы, надакучлівы; напорысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

męczydusza

м./ж. разм. дакучны чалавек; ад’яда (выяда) душы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

naprzykrzony

naprzykrzon|y

дакучны, дакучлівы, надакучлівы, назойлівы;

~a mucha — дакучная муха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)