дактылі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дактылі́т дактылі́ты
Р. дактылі́ту дактылі́таў
Д. дактылі́ту дактылі́там
В. дактылі́т дактылі́ты
Т. дактылі́там дактылі́тамі
М. дактылі́це дактылі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дактылі́т

(ад гр. daktylos = палец)

запаленне пальца, выкліканае спецыфічнай інфекцыяй, напр. пры сіфілісе (параўн. панарыцый).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панары́цый

(лац. panaricium = валасень)

гнойнае запаленне тканак пальца (параўн. дактыліт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пандактылі́т

(ад пан- + дактыліт)

мед. гнойнае паражэнне ўсіх тканак пальца косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)