Verbum

анлайнавы слоўнік

дакла́сці

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дакла́сці сов.

1. (закончить кладку) докла́сть;

2. разг. (прибавить) доложи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакла́сці, ‑кладу, ‑кладзеш, ‑кладзе; ‑кладзём, ‑кладзяце; пр. даклаў, ‑клала; заг. дакладзі; зак., што.

1. Дакончыць складванне, мураванне чаго‑н. Дакласці печ. Дакласці воз.

2. і чаго. Разм. Дадаць, пакласці дадаткова да якой‑н. меры. Дакласці цукерак у вазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакла́сці разм (дабавіць чаго-н) zúlegen vt, hinzúfügen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

далажы́ць², -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; зак., што і чаго.

Палажыць дадаткова; дадаць, дакласці.

Д. у слоік варэнне.

Д. яшчэ дзясятку.

|| незак. дакла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доложи́ть^II сов.

1. (прибавить) далажы́ць, дакла́сці, дада́ць;

2. (окончить кладку чего-л.) дакла́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакла́дзены разг. доло́женный; см. дакла́сці ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакла́дваць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да далажыць ¹.

дакла́дваць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дакласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакла́дванне ¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакладваць ¹ — далажыць ¹.

дакла́дванне ², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакладваць ² — дакласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)