дагаво́рваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дагаво́рваю дагаво́рваем
2-я ас. дагаво́рваеш дагаво́рваеце
3-я ас. дагаво́рвае дагаво́рваюць
Прошлы час
м. дагаво́рваў дагаво́рвалі
ж. дагаво́рвала
н. дагаво́рвала
Загадны лад
2-я ас. дагаво́рвай дагаво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дагаво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дагаво́рваць несов.

1. догова́ривать, доска́зывать; см. дагавары́ць 1;

2. (нанимать) подряжа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што і без дап.

Скончыць гаварыць; давесці да канца пачатую прамову, выказаць сваю думку да канца.

Дакладчыка перапынілі, не далі д.

|| незак. дагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагаво́рваць і дагава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагава́рваць,

гл. дагаворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

догова́ривать несов. дагаво́рваць, дагава́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доска́зывать несов. дака́зваць, дагаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагава́рваць несов., см. дагаво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dopowiadać

незак. даказваць, дагаворваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

understate

[,ʌndərˈsteɪt]

v.t.

1) не дагаво́рваць да канца́

2) зьмянша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)