дагаво́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Пісьмовае або вуснае пагадненне; дамова.
Падпісаць д.
2. -а. Дакумент, у якім падаюцца звесткі аб узаемных абавязацельствах; дамова.
|| прым. дагаво́рны, -ая, -ае.
На дагаворных пачатках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дагаво́р, -ру, (о документе) -ра м. догово́р;
д. аб ненапа́дзе — догово́р о ненападе́нии;
гандлёвы д. — торго́вый догово́р;
д. аб узаемадапамо́зе — догово́р о взаимопо́мощи;
гаранты́йны д. — гаранти́йный догово́р;
○ калекты́ўны д. — коллекти́вный догово́р;
мі́рны д. — ми́рный догово́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дагаво́р, ‑у, м.
Пісьмовае або вуснае пагадненне, умова аб узаемных абавязацельствах. Мірны дагавор. Гандлёвы дагавор. Дагавор аб узаемадапамозе. Заключыць дагавор.
•••
Калектыўны дагавор — пагадненне, заключанае паміж адміністрацыяй і прафсаюзнай арганізацыяй якога‑н. прадпрыемства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагаво́р м
1. Vertrág m -(e)s, -träge; Pakt m -(e)s -e; Ábkommen n -s, - (пагадненне);
мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag m;
гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag m, Hándelsabkommen n;
крэ ды́тны дагаво́р Kredítvertrag m;
дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag m;
рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag m;
між наро́д ны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;
двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;
шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;
дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt m;
саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag m;
дагаво́р аб забаро́не выпраба ва́н няў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen n, Ábkommen über die Éinstellung der Kérnwaffenversuche;
дагаво́р аб дру́жбе і ўза е́м най дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt m;
заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;
пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;
скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;
краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р дып Vertrágs staat m -(e)s, -en, Signatárstaat m, Signatármacht [zignɑ´tɑ:r-] f -, -mächte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дагаво́р ’дагавор’ (БРС). Рус. догово́р, укр. до́говір, славац. dohovor, балг. до́говор. Шанскі (1, Д, Е, Ж, 152) лічыць гэту лексему ўласна рус.; у іншых мовах яна запазычана з рус. У рус. мове адзначаецца ўжо ў XVI ст.; утварэнне бязафікснага тыпу ад дзеяслова договори́ться.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дагавор, умова, пагадненне, кантракт, пакт
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
пакт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м. (афіц.).
Міжнародны дагавор.
П. аб ненападзенні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прэліміна́рны, -ая, -ае (спец.) Папярэдні, першапачатковы (перагавор, пагадненне).
Прэлімінарны дагавор.
|| наз. прэліміна́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
догово́р м. дагаво́р, -ру; дамо́ва, -вы ж.; (о документе) дагаво́р, -ра м.; (условие) умова, -вы ж.;
ми́рный догово́р мі́рны дагаво́р; мі́рная дамо́ва;
догово́р о ненападе́нии дагаво́р аб ненападзе́нні;
торго́вый догово́р гандлёвы дагаво́р;
догово́р о взаимопо́мощи дагаво́р (дамо́ва) аб узаемадапамо́зе;
гаранти́йный догово́р гаранты́йны дагаво́р;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ненападзе́нне, -я, н.
Адмаўленне дагаворных бакоў ад якіх-н. варожых дзеянняў у адносінах паміж сабой.
Дагавор аб ненападзенні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)