давары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давару́ дава́рым
2-я ас. дава́рыш дава́рыце
3-я ас. дава́рыць дава́раць
Прошлы час
м. давары́ў давары́лі
ж. давары́ла
н. давары́ла
Загадны лад
2-я ас. давары́ давары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час давары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

давары́ць сов.

1. довари́ть;

мя́са неабхо́дна д. — мя́со необходи́мо довари́ть;

2. тех. (прибавить сваркой) навари́ть, привари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

Скончыць варыць што‑н., зрабіць прыгодным для спажывання. Манька падрыхтуе чыгункі, загадае Міхалку зварыць ці даварыць страву, выгнаць карову, а сама — за касу і ў поле. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давары́ць

1. gar [fértig] kóchen (да гатоўнасці);

2. das Kóchen beénd(ig)en (скончыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

довари́ть сов. давары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dogotować

зак. даварыць, дагатаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дава́раны

1. дова́ренный;

2. тех. нава́ренный, прива́ренный;

1, 2 см. давары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́рваць несов.

1. дова́ривать;

2. тех. (прибавлять сваркой) нава́ривать, прива́ривать;

1, 2 см. давары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да..., прыстаўка.

1. Служыць для ўтварэння дзеясловаў са знач. завяршэння дзеяння, давядзення яго да канца, да якой-н. мяжы або дасягнення мэты, напр.: даварыць, даесці, дапісаць, дажыць, даплысці.

2. Служыць для ўтварэння дзеясловаў са знач. прыбаўлення да ранейшага, напр.: даатрымаць, дакупіць, даўкамплектаваць.

3. Удзельнічае ва ўтварэнні дзеясловаў на -цца, -ся са знач. дамагчыся чаго-н., напр.: дабудзіцца, дазваніцца, даклікацца.

4. Служыць для ўтварэння дзеясловаў на -цца, -ся са знач. адмоўнай ацэнкі вынікаў дзеяння, напр.: дабегацца, дагуляцца, даскакацца.

5. Служыць для ўтварэння прыметнікаў са знач.: ранейшы, які адбыўся да таго, што абазначана ўтваральнай асновай, напр.: даваенны, дакастрычніцкі, датэрміновы.

6. Служыць для ўтварэння прыслоўяў са знач. меры дзеяння, напр.: дабяла, дагала, дачыста, дапаўна, дап’яна, дапазна, дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)