Verbum

анлайнавы слоўнік

дава́жыць, -ва́жу, -ва́жыш, -ва́жыць; зак.

1. Закончыць узважванне чаго-н.

2. Важачы што-н., дадаць пэўную колькасць да поўнай вагі.

|| незак. дава́жваць, -ваю, -ваеш, -вае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дава́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дава́жыць сов.

1. (окончить взвешивание чего-л.) дове́сить;

2. (добавить до определённого веса) дове́сить, приве́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

1. што. Закончыць узважванне чаго‑н. Даважыць апошнія мяшкі з насеннем.

2. чаго. Важачы што‑н., дадаць пэўную колькасць для поўнай вагі. Даважыць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дава́жыць

1. (дадаць пэўную колькасць, да поўнай вагі) hinzúfügen vt, hinzúwiegen* vt (bis ein bestímmtes Gewícht erréicht ist);

2. (скончыць узважванне) das Ábwiegen (áb)schlíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дава́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дове́сить сов. (на весах) дава́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́жаны дове́шенный, приве́шенный; см. дава́жыць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Разм. Дадаць для павелічэння вагі чаго‑н.; даважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приве́сить сов.

1. прыве́сіць; (прицепить) прычапі́ць, мног. папрычэ́пліваць;

2. (прибавить к весу) дава́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)