даважыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1. што. Закончыць узважванне чаго‑н. Даважыць апошнія мяшкі з насеннем.
2. чаго. Важачы што‑н., дадаць пэўную колькасць для поўнай вагі. Даважыць масла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)