гіпнатызёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па гіпнозе, які валодае здольнасцю гіпнатызаваць.

|| прым. гіпнатызёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпнатызё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гіпнатызё́р гіпнатызё́ры
Р. гіпнатызё́ра гіпнатызё́раў
Д. гіпнатызё́ру гіпнатызё́рам
В. гіпнатызё́ра гіпнатызё́раў
Т. гіпнатызё́рам гіпнатызё́рамі
М. гіпнатызё́ру гіпнатызё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гіпнатызёр м. гипнотизёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпнатызёр, ‑а, м.

Чалавек, які мае здольнасць гіпнатызаваць; урач, які лечыць гіпнозам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнатызёр м. Hypnotiseur [-´zø:r] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гипнотизёр гіпнатызёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hypnotist [ˈhɪpnətɪst] n. гіпнатызёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hipnotyzer

м. гіпнатызёр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

магнетызёр

(фр. magnétiseur)

уст. гіпнатызёр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hypnotist

[ˈhɪpnətɪst]

n.

гіпнатызёр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)