гу́ща ж.

1. (осадок) гу́шча, -чы ж.;

2. (заросль) гушча́р, -ру́ м., разг. гушча́рнік, -ку м., разг. гушчэ́ча, -чы ж.;

3. (место средоточия) гу́шча, -чы ж.;

в гу́ще толпы́ у гу́шчы нато́ўпу;

◊

гада́ть на кофе́йной гу́ще варажы́ць (гада́ць) на ка́вавай гу́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуща

Том: 7, старонка: 206.

img/07/07-206_1028_Гуща.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

гушча́р, -ру́ м. ча́ща ж., гу́ща ж., чащо́ба ж.;

лясны́ г. — лесна́я ча́ща (гу́ща, чащо́ба)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гушча́рнік, -ку м. ча́ща ж., гу́ща ж., чащо́ба ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гущина́ прост.

1. см. густота́;

2. см. гу́ща​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гушчыня́ ж.

1. см. густата́;

2. гу́ща;

у са́май ~ні́ нато́ўпу — в са́мой гу́ще толпы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́шча ж., в разн. знач. гу́ща;

на дне застала́ся г. — на дне оста́лась гу́ща;

уці́снуцца ў са́мую гу́шчу нато́ўпу — вти́снуться в са́мую гу́щу толпы́;

быць у гу́шчы падзе́й — быть в гу́ще собы́тий;

◊ гада́ць на кафе́йнай гу́шчы — гада́ть на кофе́йной гу́ще;

не да тлу́шчу, з’е́сці б ~чу — не до жи́ру, быть бы жи́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осе́сть сов.

1. в разн. знач. асе́сці, мног. паасяда́ць;

дом осе́л дом асе́ў;

гу́ща осе́ла на дне сосу́да гу́шча асе́ла на дне пасу́дзіны;

пыль осе́ла пыл асе́ў;

осе́сть на Куба́ни асе́сці на Куба́ні;

2. (сместиться вниз) аб’е́хаць, мног. пааб’язджа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́дра

1. не́тры, -раў ед. нет;

земны́е не́дра зямны́я не́тры;

разрабо́тка недр распрацо́ўка не́траў;

2. перен. не́тры, -раў ед. нет; (гуща) гу́шчы, -шчаў, ед. гу́шча, -шчы ж.; (глубина) глыбіня́, -ні́ ж.;

в не́драх Поле́сья у не́трах Пале́сся;

в не́драх души́ у глыбіні́ душы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́мы (род. са́мага, дат. са́маму, вин. са́мы, са́мага, твор., предл. са́мым; ж. са́мая, ср. са́мае; мн. са́мыя) мест. опред., м., в разн. знач. са́мый;

той с. лес — тот са́мый лес;

ля са́май сцяны́ — у са́мой стены́;

у с. разга́р рабо́ты — в са́мый разга́р рабо́ты;

с. сумле́нны — са́мый че́стный;

с. смак — са́мое вку́сное;

са́мая гу́шча — са́мая гу́ща;

у са́мую бе́здараж — в са́мую распу́тицу;

◊ на са́май спра́ве — в са́мом де́ле;

па са́мыя ву́шы — по са́мые у́ши, по у́ши;

пе́рад са́мым но́сам — пе́ред са́мым но́сом;

с. раз — в са́мый раз;

с. час (са́мая пара́) — са́мое вре́мя;

у с. час — в са́мое вре́мя, во́время;

с. той! — ирон. не на того́ напа́ли;

с.-с. — са́мый-са́мый;

па (пад) са́мую завя́зку — по са́мую завя́зку, под завя́зку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)