гу́шкалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тое, што і арэлі.

|| прым. гу́шкалкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́шкалка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́шкалка гу́шкалкі
Р. гу́шкалкі гу́шкалак
Д. гу́шкалцы гу́шкалкам
В. гу́шкалку гу́шкалкі
Т. гу́шкалкай
гу́шкалкаю		 гу́шкалкамі
М. гу́шкалцы гу́шкалках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́шкалка ж., разг. каче́ли ед. нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́шкалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне, на якім гушкаюцца для забавы; арэлі. Бывала, маці звязвала ўнізе тонкія зялёныя галінкі [бярозы] і атрымлівалася добрая гушкалка. Ваданосаў. Віктар помніць Лявона — вясёлага і гаваркога дзядзьку. Гэта ён ім з Ганікам прыладзіў паміж яблынь гушкалку. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́шкалка ж. разм. Scháukel f -, -n; Wíppe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арэ́лі, -яў.

Збудаванне, на якім гушкаюцца для забавы; гушкалка.

|| прым. арэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

качэ́лі, -ляў ед. нет, см. гу́шкалка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

seesaw​1 [ˈsi:sɔ:] n. арэ́лі, гу́шкалка (дошка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teeter-totter [ˌti:təˈtɒtə] n. AmE го́йданка, гу́шкалка, арэ́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каче́ли ед. нет арэ́лі, -ляў, калыха́нка, -кі ж.; гу́шкалка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)