гу́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дзелавая або сардэчная размова.

Г. спачатку не ладзілася.

2. Даклад, паведамленне, звычайна з удзелам слухачоў для абмену думкамі.

Правесці гутарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гу́тарка ж.

1. в разн. знач. бесе́да;

праве́сці ~рку — провести́ бесе́ду;

г. на́шага карэспандэ́нта з дэлега́цыяй — бесе́да на́шего корреспонде́нта с делега́цией;

2. разгово́р м.;

пача́ць ~рку — нача́ть разгово́р;

абрыва́ць ~рку — обрыва́ть разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гу́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Дзелавая або сардэчная размова. Пачалася гутарка людзей, што не бачыліся можа толькі адзін дзень, але ў якіх сабралася за гэты дзень шмат навін. Шахавец.

2. Лекцыя, даклад, паведамленне, разлічаныя на абмен думкамі прысутных. Часопіс пачынае друкаваць цыкл гутарак аб камунізме. «Звязда». Урокі работы над тэкстам часцей за ўсё праводзяцца ў форме гутаркі. Барсток.

3. Літаратурны твор, пабудаваны ў форме дыялогу. Гутаркі і з явіліся найбольш, падыходзячым жанрам літаратурных твораў, зручным для прапагандысцкай работы. Пшыркоў.

4. Гаворка, чутка. Таксама тут і здань здалася — Аб ёй і гутарка вялася, — Што быццам нехта на вадзе, Яшчэ нябачаны нідзе, Сядзеў і з люлькі зацягаўся Ды раптам згінуў, бы распаўся... Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́тарка ж

1. Unterháltung f -, -en; Gespräch n -(e)s, -e; Unterrédung f -, -en (інтэрв’ю);

2. (абмеркаванне чаго-н) Bespréchung f -, -en, Áussprache f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ажы́ўлены, -ая, -ае.

Поўны жыцця, руху, узбуджэння, дзейнасці.

Ажыўленая гутарка.

А. гандаль.

|| наз. ажы́ўленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыя́зны, -ая, -ае.

Прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, добразычлівасцю.

Прыязная гутарка.

П. чалавек.

|| наз. прыя́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

інтэрв’ю́, нескл., н.

Прызначаная для распаўсюджвання ў СМІ гутарка з якой-н. асобай.

Браць і.

Даваць і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дахо́длівы дохо́дчивый;

~вая гу́тарка — дохо́дчивая бесе́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

собесе́дование ср. гу́тарка, -кі ж.; сумо́ўе, -мо́ўя ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гамо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Тое, што і гаворка (у 1 знач.); гутарка, размова.

Г. вялася шчыра і чулася далёка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)