Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гу́скаж. гусы́ня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гу́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Рмн. ‑сак; ж.
1.Памянш.-ласк.да гусь.
2. Тое, што і гусь (у 2 знач.). Для гусак-нясушак нядаўна зрабілі спецыяльныя гнёзды.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́скаж. Gans f -, Gänse, Múttergans f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гуска
Том: 7, старонка: 201.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
гусь, -і, мн. гу́сі, -е́й, ж.
Дзікая і свойская вадаплаўная птушка з доўгай шыяй.
Як з гусі вада (таксама перан.: нічога не дзейнічае).
|| памянш.-ласк.гу́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.
|| прым.гусі́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гусы́нягу́ска, -кі ж., гусь, род. гусі́ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патлусце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Зрабіцца тлустым, тлусцейшым. Ды і Гуска патлусцела, Нялёгка ёй хадзіць на рэчку дзень за днём, Хаця яна і любіць пакупацца.Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вуця́к ’качар’ (Касп.; міёр., круп., Нар. сл.). Новаўтварэнне, паралельнае да вутка ’качка’; параўн. гусак, гуска і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
«ГУСАЧО́К»,
бел.нар. танец. Блізкі да карагода. Муз. памер . Тэмп павольны. Танцоры імітуюць рухі гусей за важаком: нетаропкі, з боку ў бок крок, звілістыя лініі, спіралі ў малюнку. Часта суправаджаецца прыпеўкамі: «Гэй, гэй, гусачок, // Ці харошы касначок? //Гэр, гэр, гуска, // Ці хароша хустка?». Зафіксаваны ў Гомельскай і Магілёўскай абласцях.