гусако́ў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гусако́ў |
гусако́ва |
гусако́ва |
гусако́вы |
| Р. |
гусако́вага |
гусако́вай гусако́вае |
гусако́вага |
гусако́вых |
| Д. |
гусако́ваму |
гусако́вай |
гусако́ваму |
гусако́вым |
| В. |
гусако́ў (неадуш.) гусако́вага (адуш.) |
гусако́ву |
гусако́ва |
гусако́вы (неадуш.) гусако́вых (адуш.) |
| Т. |
гусако́вым |
гусако́вай гусако́ваю |
гусако́вым |
гусако́вымі |
| М. |
гусако́вым |
гусако́вай |
гусако́вым |
гусако́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гусако́ў гуса́чий;
~ко́ва галава́ — гуса́чья голова́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГУСАКО́Ў Валянцін Кузьміч
(н. 3.2.1933, в. Ужляціна Шумілінскага р-на Віцебскай вобл.),
бел. вучоны ў галіне ветэрынарыі. Д-р біял. н. (1975), праф. (1977). Скончыў Віцебскі вет. ін-т (1959). З 1961 у Віцебскай акадэміі вет. медыцыны. Навук. працы па вывучэнні сакраторна-ферментатыўнай дзейнасці стрававальнага тракту ў розных відаў с.-г. жывёл.
т. 5, с. 541
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУСАКО́Ў Уладзімір Рыгоравіч
(н. 12.2.1953, в. Батвінава Чачэрскага р-на Гомельскай вобл.),
бел. вучоны-эканаміст. Чл.-кар. Акадэміі агр. навук Беларусі (1996). Д-р эканам. н. (1994). Скончыў Бел. с.-г. акадэмію (1976). У 1979—96 у Беларускім НДІ эканомікі і інфармацыі аграпрамысл. комплексу (з 1994 дырэктар). Навук. працы па метадалогіі эканам. развіцця сельскай гаспадаркі і стратэгіі агр. рэформы, тэорыі гасп. механізму аграпрамысл. комплексу.
Тв.:
Хозрасчет в сельском хозяйстве. Мн., 1990 (у сааўт.);
На пути к рынку. Мн., 1992;
Рынок продовольствия и сырья: тенденции и стратегия. Мн., 1996 (у сааўт.).
т. 5, с. 541
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Гусакоў А. У. 4/92; 8/185
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
гуса́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гуса́к |
гусакі́ |
| Р. |
гусака́ |
гусако́ў |
| Д. |
гусаку́ |
гусака́м |
| В. |
гусака́ |
гусако́ў |
| Т. |
гусако́м |
гусака́мі |
| М. |
гусаку́ |
гусака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Гусакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гусакі́ |
| Р. |
Гусако́ў |
| Д. |
Гусака́м |
| В. |
Гусакі́ |
| Т. |
Гусака́мі |
| М. |
Гусака́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)