гума́нны, -ая, -ае.

Чалавекалюбівы, дабрачынны, прасякнуты павагай да людзей.

Гуманныя мэты.

|| наз. гума́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гума́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гума́нны гума́нная гума́ннае гума́нныя
Р. гума́ннага гума́ннай
гума́ннае		 гума́ннага гума́нных
Д. гума́ннаму гума́ннай гума́ннаму гума́нным
В. гума́нны (неадуш.)
гума́ннага (адуш.)		 гума́нную гума́ннае гума́нныя (неадуш.)
гума́нных (адуш.)
Т. гума́нным гума́ннай
гума́ннаю		 гума́нным гума́ннымі
М. гума́нным гума́ннай гума́нным гума́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гума́нны гума́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гума́нны, ‑ая, ‑ае.

Дабрачынны, чалавечны, прасякнуты павагай да людзей. Пралетарыят — самы гуманны клас у гісторыі развіцця грамадства. Лушчыцкі.

[Ад лац. humanus — чалавечны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гума́нны humán, ménschlich, ménschen freundlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гума́нны

(ад лац. humanus = чалавечны)

чулы, дабрачынны, чалавечны, прасякнуты павагай да людзей (г-ыя адносіны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гума́нны

(лац. humanus)

чулы, дабрачынны, чалавечны, прасякнуты павагай да людзей (напр. г-ыя адносіны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гума́нный гума́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чалавекалюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць людзей; вызначаецца чалавекалюбствам; гуманны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

humane [hju:ˈmeɪn] adj. чалаве́чны, гума́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)