гу́кнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гу́кну гу́кнем
2-я ас. гу́кнеш гу́кнеце
3-я ас. гу́кне гу́кнуць
Прошлы час
м. гу́кнуў гу́кнулі
ж. гу́кнула
н. гу́кнула
Загадны лад
2-я ас. гу́кні гу́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час гу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гукну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гукну́ гукнё́м
2-я ас. гукне́ш гукняце́
3-я ас. гукне́ гукну́ць
Прошлы час
м. гукну́ў гукну́лі
ж. гукну́ла
н. гукну́ла
Загадны лад
2-я ас. гукні́ гукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гукну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гукну́ць сов.

1. позва́ть, кли́кнуть, подозва́ть; окри́кнуть, окли́кнуть;

2. кри́кнуть;

3. ау́кнуть;

◊ як ~не́ш, так і адгукне́цца — посл. как ау́кнется, так и откли́кнется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гукну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да гукаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Клікаць, зваць, падзываць. —

Мама!

Ідзі, — гукае дачка.

2. Гучна гаварыць, крычаць.

|| аднакр. гукну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гука́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гука́ць, гукну́ць

1. (клікаць) rúfen* vt; ánrufen* vt;

2. (im Wald) rúfen* vt;

◊

як гукне́ш, так і адгукне́цца wie man in den Wald hinéinruft, so schallťs zurück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ау́кнуть сов., однокр. гукну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окри́кнуть сов. гукну́ць, клі́кнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́кнуть сов., однокр. ву́хнуць; гукну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кли́кнуть сов., однокр. клі́кнуць, гукну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)