гу́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́кавы гу́кавая гу́кавае гу́кавыя
Р. гу́кавага гу́кавай
гу́кавае		 гу́кавага гу́кавых
Д. гу́каваму гу́кавай гу́каваму гу́кавым
В. гу́кавы (неадуш.)
гу́кавага (адуш.)		 гу́кавую гу́кавае гу́кавыя (неадуш.)
гу́кавых (адуш.)
Т. гу́кавым гу́кавай
гу́каваю		 гу́кавым гу́кавымі
М. гу́кавым гу́кавай гу́кавым гу́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукавы́ гукава́я гукаво́е гукавы́я
Р. гукаво́га гукаво́й
гукаво́е		 гукаво́га гукавы́х
Д. гукаво́му гукаво́й гукаво́му гукавы́м
В. гукавы́ (неадуш.)
гукаво́га (адуш.)		 гукаву́ю гукаво́е гукавы́я (неадуш.)
гукавы́х (адуш.)
Т. гукавы́м гукаво́й
гукаво́ю		 гукавы́м гукавы́мі
М. гукавы́м гукаво́й гукавы́м гукавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гукавы́ в разн. знач. звуково́й;

○ ~во́е кіно́ — звуково́е кино́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гукавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да гуку (у 2 знач.). Светлавыя і гукавыя з’явы.

2. Які перадае, узнаўляе або запісвае гукі. Гукавы апарат.

3. Які складаецца з гукаў. Гукавая сігналізацыя.

4. Які мае адносіны да гука (у 4 знач.). Гукавы склад слова.

•••

Гукавое кіно гл. кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукавы́ Schall-, Ton-, Áudio-; láutlich;

гукавы сігна́л Áudiosignal n -(e)s, -e, akústisches Signál;

гукава́я хва́ля фіз Schállwelle f -, -n;

гукавы́ бар’е́р Schállmauer f -, -n;

гукавы́ фільм Tónfílm m -(e)s, -e;

гукава́я разве́дка вайск Scháll(mess)verfahren n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́кавы лінгв Laut-;

гу́кавыы склад мо́вы der Láutbestand der Spráche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гук, -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -у. Вагальныя рухі часцінак паветра або іншага асяроддзя, якія мы ўспрымаем органамі слыху.

Хуткасць гуку.

Г. стрэлу.

Музычны г. (у адрозненне ад шуму).

2. -а. Найменшы членараздзельны элемент чалавечай мовы.

Гукі беларускай мовы.

◊

Ні гуку — пра поўнае маўчанне; не гавары, маўчы.

|| прым. гукавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́бразна-гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́бразна-гукавы́ во́бразна-гукава́я во́бразна-гукаво́е во́бразна-гукавы́я
Р. во́бразна-гукаво́га во́бразна-гукаво́й
во́бразна-гукаво́е		 во́бразна-гукаво́га во́бразна-гукавы́х
Д. во́бразна-гукаво́му во́бразна-гукаво́й во́бразна-гукаво́му во́бразна-гукавы́м
В. во́бразна-гукавы́ (неадуш.)
во́бразна-гукаво́га (адуш.)		 во́бразна-гукаву́ю во́бразна-гукаво́е во́бразна-гукавы́я (неадуш.)
во́бразна-гукавы́х (адуш.)
Т. во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукаво́й
во́бразна-гукаво́ю		 во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукавы́мі
М. во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукаво́й во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

іо́нна-гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іо́нна-гукавы́ іо́нна-гукава́я іо́нна-гукаво́е іо́нна-гукавы́я
Р. іо́нна-гукаво́га іо́нна-гукаво́й
іо́нна-гукаво́е		 іо́нна-гукаво́га іо́нна-гукавы́х
Д. іо́нна-гукаво́му іо́нна-гукаво́й іо́нна-гукаво́му іо́нна-гукавы́м
В. іо́нна-гукавы́ (неадуш.)
іо́нна-гукаво́га (адуш.)		 іо́нна-гукаву́ю іо́нна-гукаво́е іо́нна-гукавы́я (неадуш.)
іо́нна-гукавы́х (адуш.)
Т. іо́нна-гукавы́м іо́нна-гукаво́й
іо́нна-гукаво́ю		 іо́нна-гукавы́м іо́нна-гукавы́мі
М. іо́нна-гукавы́м іо́нна-гукаво́й іо́нна-гукавы́м іо́нна-гукавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

лі́тарна-гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́тарна-гукавы́ лі́тарна-гукава́я лі́тарна-гукаво́е лі́тарна-гукавы́я
Р. лі́тарна-гукаво́га лі́тарна-гукаво́й
лі́тарна-гукаво́е		 лі́тарна-гукаво́га лі́тарна-гукавы́х
Д. лі́тарна-гукаво́му лі́тарна-гукаво́й лі́тарна-гукаво́му лі́тарна-гукавы́м
В. лі́тарна-гукавы́ (неадуш.)
лі́тарна-гукаво́га (адуш.)		 лі́тарна-гукаву́ю лі́тарна-гукаво́е лі́тарна-гукавы́я (неадуш.)
лі́тарна-гукавы́х (адуш.)
Т. лі́тарна-гукавы́м лі́тарна-гукаво́й
лі́тарна-гукаво́ю		 лі́тарна-гукавы́м лі́тарна-гукавы́мі
М. лі́тарна-гукавы́м лі́тарна-гукаво́й лі́тарна-гукавы́м лі́тарна-гукавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)