грэбля назоўнік | жаночы род

Насціл з бярвення ці галля для праезду па гразкім месцы, гаць.

|| памяншальная форма: грэбелька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грэ́бля ж. гать, плоти́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

грэбля, ‑і, ж.

Насціл з бярвення або галля для пераезду цераз балота, гразкае месца; гаць. Рота неўзабаве падыходзіла да балота, праз якое цягнулася грэбля. Мележ. Пачалі браты церабіць прасекі ў пушчы ды масціць грэблі. Якімовіч. // Насыпная дарога цераз нізкія балоцістыя мясціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́бля ж Faschínenweg m -(e)s, -e; Knüppeldamm m -(e)s, -dämme (з бярвенняў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

грэбля

Том: 7, старонка: 185.

07-185_0908_%D0%93%D1%80%D1%8D%D0%B1%D0%BB%D1%8F.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

грэ́бля Часовая насыпная дарога з бярвення, ламачча, галля і зямлі цераз балоцістае, гразкае месца (БРС).

2. Гразкае месца, дзе цяжка ці нельга праехаць (Ветк.).

3. Плаціна (БРС), гаць з млынам на рэчцы; ставок (Ветк., Лёзн., Пін. Булг., 194, Стол.).

4. Наогул усякі земляны вал (Тал. Мядзв.).

5. Невялікі масток (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

rowing [ˈrəʊɪŋ] n. sport грэ́бля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гать гаць, род. га́ці ж., грэ́бля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гре́бля ж.

1. спорт. веслава́нне, -ння ср.;

2. обл. (сена) грэ́бля, -лі ж.;

3. обл. (плотина, насыпь) грэ́бля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

грэбелька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Памянш. да грэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)